ชาพื้นเมืองของเกาหลี

ชาเขียวได้ถูกนําเข้ามาในเกาหลีครั้งแรกในสมัยของราชินี ซอนด็อก (ค.ศ. 632 – 647) แห่งอาณาจักรชิลลา (57 ปีก่อน คริสตกาล – ค.ศ. 935) ชาช่วยขับไล่ความงัวเงีย และช่วยฟื้นฟูพลังกายและใจให้สดชื่น พระในพุทธศาสนาจึงดื่มชาเพื่อช่วยกล่อมเกลาจิตใจ ในสมัยราชวงศ์โคเรียว (ค.ศ. 918 – 1392) พุทธศาสนาเจริญถึงขีดสุดในคาบสมุทร ทําให้มีการพัฒนา ดาโด หรือ วิถีแห่งชา ซึ่งก็คือขั้นตอนการชงการเสิร์ฟและการดื่มชา แต่ในช่วงราชวงศ์โชซอน พุทธศาสนาเสื่อมถอยอยู่ภายใต้อิทธิพลของลัทธิขงจื๊อ การดื่มชาจึงได้ลดความนิยมลง แต่ทุกวันนี้ความนิยมได้คืนกลับมา ทําให้การดื่มชาเป็นเรื่องของความทันสมัยและดีต่อสุขภาพ ธัญพืช, ผลไม้ และสมุนไพร ใช้ในการชงชาได้ทั้งสิ้น ชาที่ได้รับความนิยมมากทุกวันนี้ได้แก่ อินซัมชา (ชาโสม), นกชา (ชาเขียว), ยูจาชา (ชาส้มจีด), แทชูชา (ชาพุทรา), แซงคังชา (ชาขิง), ยุลมูชา (ชาลูกเดือย), โอมิจะชา (ชา 5 รส จากผลของชิซานดรา ชิเนซิส), กูกิจาชา (ชาจีนดีมพิธีแต่งงาน) ฯลฯ หรือจะดื่มชาธัญพืช อย่างเช่น บอริชา (ชาข้าวบาร์เล่คั่ว), (ชาข้าวโพดคั่ว), เกลเมียงจาชา (ชาจาก ผลของอ๊อบตูชิฟาเลีย) ซึ่งเสิร์ฟเย็นแทนนํ้าก็ได้